دیار ماه

درست یک هفته پیش چنین لحظه هایی مشهد بودیم.لحظه هایی که پر از رنگ آرامش بود.همیشه توی خاطراتم نوشتم ، دلم میخاد یه گوشه از صحن بشینم درست روبروی گنبد طلا ، و ساعتها به پرچم بالای گنبد نگاه کنم که تو باد تاب میخوره....و یکی یکی آرزوهام و از دلم بگذرونم.آرزوهایی که اون لحظه، اضطراب از قلم افتادن یه دونه ش باعث میشه همه ش از یادم بره.   این بار مشهد حال و هوای دیگه ای داشت.حال و هوای محرم....و حرم سرتاسر مشکی پوش محرم.....هر طرف که سر میچرخوندی و سرت رو بالا میگرفتی ،با دیدن پرچم ها و پرده های محرم و نوشته هاشون، اشک تو چشمات جمع میشد..... لبیک یا حسین  مهلاً مهلا یا زهرا  السلام علی شیب الخصیب  لا یوم کیوم...

رسیده وقت رفتن.....هم سه ماه شیرین و دلچسب تابستون تموم شد و هم دهه محرم گذشت و ده روز از مهر نیز هم.....و اکنون وقت بازگشت به دیار درس و دانشگاه ست ولی انگیزه مقاومتی که من اول هر ترم برای پیچوندن اهواز رفتن دارم ، اگه برای درس خوندن داشتم تا حالا احتمالا دانشمندی شده بودم برا خودم......و این داستان در شروع هر ترم ادامه دارد.......امروز دوشنبه ست و از فردا کلاسها رسما تشکیل میشه اما با رفتنم و حضور بهم رساندن در کلاسهای سه شنبه و چهارشنبه باعث میشه پنجشنبه و جمعه ی مملو از افسردگی در انتظارم باشه.صد سال دراز هم بگذره از متنفر بودن آخر هفته های خوابگاهی چیزی کم نمیشه.کلا یه جور خاصی غیر قابل تحمله.یه جور خاصی سرد و بی روح و بی مزه س.حتی اگه ...

دست ما را به محرم برسانید فقط من اگر در زدم این بار نرانید فقط..... امشب اولین شب محرم ۱۴۳۹ هست و بسیار خوشحالم که بعد از دو سال دهه اول محرم رو شهر خودم هستم.قبل ترها محرم تو پاییز بود ، حوالی آبان و آذر ، شبها درس که میخوندم ، صدای تکیه ها و دسته های محله می پیچید تو اتاقم ولی همیشه این حال و هوا رو دوست داشتم ، گاهی وقتها هم شب های دهه اول ، به محله های قدیمی شهر میرفتیم و تکیه ها و عزاداری ها رو میدیدیم.بعدتر از اون وقتی به دانشگاه رفتم شب های محرم ، وقتی به حیاط میرفتم صداهایی از تکیه ها و عزاداری ها میشنیدم که برام ترسناک بودن ، اونوقت که ترم اول بودم بعضی شبها لبه ی خوض آبی و خالی از آب توی حیاط مینشستم، چشم میدوختم به نخل های کنار ...